زمان سنجی ( کارسنجی )
معمولا" عنوان « کار سنجی » نام دانشمندی بزرگ چون فردریک وینسلو تیلور را به ذهن متبادر می سازد .
کار سنجی نیز چون تنظیم روشها برای یک برنامه ریزی واقع بینانه لازم است . مثلا" این دیوار در چه مدٌت ساخته می شود ؟ هرمتر از آن پارچه در چه مدٌت بافته می شود ؟ .
در این مورد هر « وظیفه » ، « رویٌه » و باصطلاح « مجموعه پیوسته فعالیت ها » به عنوان جزئی از یک سیستم تولیدی مورد ملاحظه قرار می گیرد
ابتدا لازم است واحد سنجش ما مشخص باشد :
ساعت برای بنٌائی
دقیقه برای صنایع و....
ابتدا باید زمان استاندارد را محاسبه کرد :
زمان استاندارد
زمان استاندارد به معنی زمانی است که طی آن کلٌ کار باید
- تحت شرایطی مناسب از لحاظ روش
- تجهیزات و مواد اولٌیه از فلان نوع مشخص
- در فلان محیط کاری
- با کار آئی لازم صورت پذیرد .
کار آئی
کار آئی عبارتست از بازدهی ئی که یک کارگروه واجد شرائط به عنوان کار معمولی یک شیفت ، بطور طبیعی و بدون کوشش بیش از حد به آن دست یابد . ( بشرط آنکه وی نسبت به روش موجود آگاه و با آن موافق بوده و کار را با علاقه اتجام دهد )
مسلما" در عمل زمانِ کار با این « زمان استاندارد » تفاوت می یابد زیرا :
- استراحت اجتناب نا پذیر است
- حوادث احتمالی را نیز باید به حساب آورد ؛ مثلا"
* انجام کارهای شخصی مثل دستشوئی و پاسخ به تلفن های ضروری
* انجام کارهی مقتضی مثل رفتن نزد مدیر کارگزینی به فلان ضرورت
* تاخیرهای اجتناب ناپذیر کارگران درشهرهای بزرگ پر ترافیک
بنابر این زمان استاندارد مرکب است از دو جزء :
- زمان نرمال
- زمان بیکاری های مجاز
زمان بیکاریهای مجاز+ زمان نرمال = زمان استاندارد